İNSANLIĞIN DÜNYA SERÜVENİ -1-
İnsanlığın serüveni; bebeklik, gençlik ve ihtiyarlık herkesin serüveni farklı; kimi bebekken, kimi gençken, kimide ihtiyarlıkla dünya serüveni son buluyor.
Hangi anneden doğacağımızı veya dünyaya gelip gelmeyeceğimiz insanın iradesinde değildir. Allah’ın iradesi ile oluşan durumdur.
Bebekken ölen misal: tohum çatlamaz ve bu tohumun cennete yeşereceği umulur. Çocukken ölen tohumu çatlamış filiz vermiş ama meyve vermemiş, bu meyvelerinde cennette vereceği umulur.
Asıl buluğa erenin sorumluluğu başlıyor meyvesi güzel mi verecek verimsizmi olacak, kendi iradesine bağlıdır. Salih amel meyvesini verecek mi yoksa bozuk haram meyvesini verecek kendi iradesiyle belirleyecek.
Çocuk yeni dökülmüş betona benzer. Sen çocuğa ne verdinse onu alır, iyi veya kötü, taze betonda iz bırakır; düzeltmek ise anne babaya aittir.
Kişi iyi bahçıvan olacak bitkiyi güzel yetiştirecek, Zekeriya (As) gibi. Adayan ise Hanne olacak ve Meryem (as) gibi iffetli bir şahsiyet yetiştirir. Maalesef böyle bilinçli çocuk yetiştirme bizden çok uzak kaldı ve kaliteli insan yetiştiremez olduk.
Küçükken ne verirsen çocukta kalıcı o olur.
İnsanın kendi iradesiyle dünya serüveni başlıyor. Yönetici kendisi, yönetilen yine kendisi, rolü alan kendisi, rolü oynayan da kendisidir. Bu yol kendisine göre uzun, aslında kısa, bu serüvenini nasıl bitireceği yine insanın kendi elindedir. Elbetteki sebeplerde faktördür, çoğunluğu kendisi belirler.
Bu serüvenin sonucuna göre ahiret hayatıda şekillenecek. Serüvenin içindeki oyuncu kendisi macerayı da kendisi belirleyecek. Ya ķüfrün önderi alkışlanan, yada küfrün altında figüran, ya belirleyen, yada belirlenen olacak.
İman yolunda önderlik sorumluluk ağır, yada iman yolunda neferlik ölüm gelinceye kadar sorululuk bilinci.
Bu serüven devam etmekte ve Ölüm ise kovalamaca ile peşimizde. Güzel yaşayanın ölümü her daim güzel olmuştur.
Kendisini KUR’AN ile terbiye etmiş, siyer ile Resulün ahlâkıyla ahlaklanmış ve yoluda sırat-ı müstakim yolu olmuş mü’min şahsiyet her zaman belirleyen olmuştur. Dünya serüvenini bilinçli şekilde yaşar, yön verir, yönetir, idare eder çünkü donanımlıdır.
Mü’min hangi beldede olursa olsun, hangi şartta olursa olsun isyan etmez, verilen nimetlere şükreden ecrini alır. Müsibetlere sabreder yine ecrini alır. Bunulduğu yere uymaz, kendinde olan güzelliklerin rengini verir. Yolun hakkını verir, yolda kalmışa el uzatır, ihtiyacını giderir ve dünya serüveninide dolu dolu geçirir, yapılması gerekeni yapar.
Kafir ise küfrün karanlık serüveninde bocalar durur. Anlık hayatı önceler, çılgınlar gibi eğlenir, yer içer, oyalanıp durur. Dünyaya bir daha mı geleceğim der ve vurdumduymaz bir hayat yaşar. Dünyaya bir daha gelmeyecek doğru ama! Ahirette dirilecek ve cehennem son durağı olacak. Orda ne yaşayacak, nede ölebilecek.
Kimisi ise dünya serüveninde sürekli adrenalini yaşar, sanki ölüme meydan okur. Sürekli macera peşinde spor adına ömrünü geçirir, genelde ömrü de bu yol üzeri son bulur.
Kimiside artistir sürekli rol yapar. Hayatı da rol yaparak ile geçer. Kimisi modeldir sürekli güzel görünmesi gerekir; çünkü süslü basın sürekli peşinde. Kimisi makamı vardır hakkını veremez farkındadır veye değildir çevresine zülmederler. Kimisi patrondur; iş sahibidir, hak yolunda cimridir; batıl yolda ise israfçıdır.
İnsanlığın dünya serüveni ölüm ile son bulur ve ahiret macerası başlar, cennet veya cehennem ile son bulur.
Rabbimiz dünya serüvenimizi razı olduğu gibi tamamlamayı bizlere nasip etsin.
